ONCE UPON A MORE ENLIGHTENED WEEKEND

Walang katigil-tigil ang ulan nung Sabado. Pero kahit umuulan at di kita kapiling, nagpasya na rin akong mag ikot-ikot sa labas na parang trumpo kesa naman magpakaburyong sa bahay at mapagkamalang muwebles ng di oras. Achuchu. Ano kaya't manigas ako run at biglang may umupo sa akin, nampocha, ambahu! E di ayun, ikot ikot, ikot ako ng ikot na parang trumpo, parang si Donald Trumpo na napakasarap paikutin ng pabaligtad, yumbang pag nahilo sya e bigla na lang bubulagta. You're fired, ikanga.

Ikot ako sa parteng Coral Gables at nagpasya ang sasakyan ko na tumigil sa harap ng Book and Books ni Bosing Mitch Kaplan. Tawid ng kalye mula sa bookstore andun ang Consulate ng Colombia. Naisip kong magpunta sana para alamin kung san ko makikita si Shakira. Actually, di ko naman pinakikinggan si Shaki, type ko lang yung pag-indayog ng balakang nya, grabe, parang intensity 7 sa Richter Scale. Ano kaya kung lagyan ko ng bigas yung balakang nya, malamang nun, after half an hour e galapong na sya, ayus, pwede na tayong gumawa ng puto, anak ng puto talaga oo.

Sa loob, me nadampot akong tae, I mean libro pala, ang title e One Hundred Great Books in Haiku ni David Baler (Penguin, 2005) kung san in-apply nya ang porma ng haiku sa literary canon (sa di nakakainintdi ng haiku gaya ko, meron syang unrhymed lines na 5, 7, 5 syllables). Sabi ni Preng David, ang libro daw nya e para sa mahilig sa classics na me kakarampot na attention span kuning. Eto yung mga samples ng kanyang ha-ha-haiku:

The Wealth of Nations
Adam Smith

Supply meets demand.
The invisible hand claps.
Capitalist zen.
-----
Crime and Punishment
Fyodor Dostoyevski

I, Rodya, killed her
to prove my theory. Uh oh.
Back to square oneski.
-----
War and Peace
Leo Tolstoy

Guns roar, Russia burns.
Where's Audrey? Who is Petya?
Confused, France retreats.
-----
Pride and Prejudice
Jane Austen

Single white lass seeks
landed gent for marriage, whist.
No parsons, thank you.
-----

Ayannn. Di ko naintindihan yung panghuli. Di ko naman kasi sya binasa e, kasi chik lit daw, e ayoko naman ng chik lit kasi kumakapit sa ngipin ko.

Tas meron pa akong napagmasdan bukod sa magagandang chiching, yun namang libro kuning na The Proust Questionnaire, isang serye ng mga katanungan ni Proust sa sarili nya, at naging listahan din na pinasagot nya sa mga matitinik na isda, I mean, Pranses pala gaya nina Anatole France atbp., na nitong nakaraan e sinagutan ng iba pang tres tres celebs na gaya nina Bardot at Adjani. Eto yung sample ng mga qs, at ang mga eching na sagot ni Proust:

Your favorite occupation? Loving. (tado!)
Your favorite heroes in fiction? Hamlet.
Your favorite painters? da Vinci. Rembrandt.
Your favorite names? I only have one at a time. (e ano nga? arte naman neto o...)
How would you like to die? A better man than I am, and much beloved.


Teka nga at masagot din.

Your favorite occupation? maglabing-labing (tadoooooo!!!)
Your favorite heroes in fiction? The Invisible Man (ni Ralph Ellison)
Your favorite painters? Henri Matisse. Manansala. Bossing Rolly. Gwen Bautista. (pa-arbor naman ng paintings nyo, o, uyyyy, magbibigay yan...)
Your favorite names? Rain. Ulan.
How would you like to die? Pure in heart and sfirit.

to be continued, gaya nung iba pa, which means, it may never happen.

AKLAHA

Minsan di-inaasahang biyaya ang dulot ng panaghoy ng kalikasan. Inantala man ng ulan ang mga planong inihanda kagabi pa, nagawa ko -sa isang kagyat na abiso sa diwata ng damdamin - ang balikan ang nakagisnang panahong simple lang ang buhay.

Matagal na rin naman akong di nakakapagnilay-nilay. Kailan pa ba ako huling bumiyahe? - tatlo o apat na oras sa eroplanong tigang sa ingay ang kailangan para minsan-minsan ay nagagawang mailayo ang isip sa pamulaan ng malulundong bagay.

Andito ako sa condo, nakatanaw sa mga hi-rise buildings na tumambad sa dating kagiliran at waring abot-dura lang ang distansya, pero lumilipad-lipad naman ang diwang parang tutubi sa gitna ng kabukirang di pa ginagawaran ng pasyang pag-aani. Malawak dati ang lugar na ito, wala pang pamahayan, walang kapangyarihang naghaharing-uri bukod sa mga buwaya, ibon, isda, pagong at lahat ng hayop o insektong pumapaimbulog sa mundo ng Everglades. Pero ngayon, heto, sinasakal ng progreso ang kalayaan ng mga katutubong hayop dala ng unti-unting paglikom ng tao sa kanilang mundong kinagisnan. Paubos na ng paubos ang lawak ng Everglades.

Naalala ko tuloy nung araw, sa tuwinang pagbisita ko sa lunsod ng Tagaytay, napatototoo ko ang kasabihang 'The Journey is better than the destination' dahil ubod ng dilag ang hagip ng mga mata sa byahe. Maaliwalas ang mga tanawing pambukid; di kayang pantayan ang kasiyahang dulot ng berdehang kapatagan at mala-gintong mga tangkay ng bigas na nag-aantay sa napipintong gapasan.

Ano na siya ngayon? Sabi nila, wala na raw, wala na. Closed shop na anya ang 'nature's cinema' dahil nagahis na ng mga developers ang countrysides ng Silang, Dasmarinas, Carmona, at mga karatig-bayan patungong Tagaytay.

Andito ako sa harap ng computer. Minsan-minsan nililihis ko ang tingin ko at tanaw ko ang mga hi-rise. Inilalagay ko ang sarili ko sa kaisipan ng isang bata. Maaaring di nya bigyang pansin ang hi-rise. Pakialam nya ba. Basta ba may computer.

Kawawa naman ang mga bata. Di nila alam ang di nila nakagisnan. Kasalanan ko rin naman; ni hindi ko nga sinabi sa kapitbahay ko ang sama ng aking loob sa paglaganap ng environmental sprawl.

Ik-ik-ik!

DIGRESYON 101

Kung nagbabasa kayo ng blog ko, dalawang bagay ang matututunan natin sa isa't-isa: una - malalaan ninyong ningas-kugon ako; ikalawa - malalaan kong wala na kayong maisip gawing kapaki-pakinabang.

Digresyon. Paglayo sa paksa, at ang paksa dapat ay 1) open liham, 2) sa letrang B.

Di ko maituloy-tuloy ang mga paksang nabinbin sa maraming dahilan. Unang dahilan: masakit ang ulo ko.

Kahapon papauwi ako galing ng opisina, ansakit ng ulo ko. Panay nga ang kanta ko habang nagmamaneho baka sakaling malimutan ko ang sakit ng ulo ko. Kaso, wa epekto ang short term memory loss ko dahil pilit kong natatandaan na masakit ang ulo ko. Naalala ko tuloy yung sinabi nung araw ni Dennis Da Bopis na ang pinakamainam na lunas sa sakit ng ulo ay tanggalin yung mismong ulo. Aruy. Aruy-uy. Para kang si Nabokov na nag-iimbita sa isang pagpupugay, I mean, pagpupugot. Kung ganun ang logic ni Prof Dennis, mas mainam na siguro ang solusyon ko: Para tuluyang mawala ang sakit ng ulo, tanggalin na dapat sa bokabularyo ang katagang "sakit ng ulo".

Sobra kasi ang stress sa trabaho. May nag-email nga sa aking tropa nung college na isinahalintulad ang stress sa isang basong tubig. Sabi nya, magaan daw ang isang basong tubig pero pag hinawakan mo sya ng 5 minuto, mangangalay ka, at pag hinawakan mo sya ng isang oras magiging mabigat ang isang basong tubig at sasakit ang kamay mo.

Ganun daw ang mga stressful na bagay. Magaan daw pero pag hinayaan mo syang maging pasanin ng lubus-lubusan, bibigat din daw ito at magiging stressful. Ayos. Kaya ang ibig sabihin ni Preacher, inumin mo ang tubig at ibaba mo ang baso.

Kaso ansakit talaga ng ulo ko. Buti na lang nung kinuha ko na yung mga pagkaing niluto ng Inang ko para pang-hapunan ko, nawala yung sakit kasi ang sarap sarap ng mga tsibuging taglay ng mga kaldero ni Inang: fish chowder tsaka shrimp scampi. Minsan nga nagluto si Inang ng Shrimp Louisiana tapos dinala ko sa office pot luck, ayus, namangha ang buong sanlibutan at to die for daw. Lintak naman kasi sa pagluto ng SL, meron pang mga capers, tas pinakuluan ang shrimp sa tubig na may celery at mga kuning-kuning. Kaya nga gusto kong magtayo ng restaurant na Mediterranean ang theme, tas si Inang ang food consultant. Punta kayo, plis, priti plis, otherwise baka lalong sumakit ang ulo ko.

Next time, itutuloy ko ang mga nabinbin. Tsaka ngapala, kung merong maganda sa blog na to, yun mga comments nyo po. Promise talaga.

BOOKS, BIRDS, BASEBALL and OTHER BEAUTIFUL B SUBJECTS

B for Books - I was going to Borders Bookstore yesterday to use my 20% coupon for Norman Rush's Mating (see yesterday's post, if you care) but somehow, before logging out and leaving the house, I took a peek at Jobert's blog (and was again blown away by the guy's interest in the world of tech). Jessica Zafra made a comment to one post, and I used her link to hop on to her site. There I learned that the Nobel for Literature was awarded to Orhan Pamuk of Turkey.

I don't know how I missed this announcement from my homegrown media(I previously read Miami Herald's feature on the 2 American doctors winning the prize for medicine) but was pleasantly surprised by the Lit selection. Pamuk's Snow was one of the many books I scanned about a week ago - a habit I practiced everytime I intended to buy a book - and I almost decided to pick it for the purchase were it not for Rush's Mating which I thought was a more engaging read at this time of the year.

"The silence of snow, thought the man sitting just behind the bus driver.", goes the first line in Snow which I just read before I typed this. Which means, with my 20% coupon, I bought Snow instead of Mating if only because it won the Nobel (my only great collection, aside from sins and baseball caps, are books by Nobel awardees) - even if, as it happened a few times before, I may regret my turncoat (not all Nobel winners are winners, and if you wanted to find out the years The Committee horrendously erred, e-mail me, and I will spill my wrath on those times I wasted my money).

B for Birds - I promise to be a serious birder (not just a birdwatcher, which I already am) next year and I guess the first step to that resolve is to accept the invite from National Audubon Society which, my shame, I snubbed twice already.

On birds, here's a funny trivia: I was looking at a NAS bird index (with pictures) one time and I chanced upon this tiny birdie which resembled the Philippine maya. You won't believe what it's name is: Pipit! I also realized that the birds we see here in South Florida during the winter (they're obviously migrating birds) were frigatebirds and not cormorants as somebody voiced out. Up in the air these frigatebirds were awesome and looked like hawks. During the height of winter, they sometimes number about 30 in a radius of one mile, hovering up in the air like mighty gurion kites in the Philippines of my youth.

B for Baseball - So the Detroit Tigers swept the American league. Fine. We just have to wait the National League Series before we call it The Game. World Series is the King of Championships to me (not the Superbowl, sir, not the Superbowl), and if I may choose a worthy opponent for the Motown Boys, I would want to see the Ny Mets relive their miracle year. This shortstop, Jose Reyes, IS awesome.

B for Bossing Rolly - Sir, I read your poem to your oldest, and should I say it is amazing: very honest and captivating, very pert and pertinent, and my first instinct was to translate it for whatever it may be worth translating (Tumbalikang Tungkulin, for Reversal of Roles) even if, I can fully assume, there is no way to nearly approximate the quality of that text.

to be continued...

LITTLE SATURDAY, BIG SATURDAY

Things to do today, as soon as I get my ass up from this worn out computer chair:

1. Take a bath. Make that shower. Two minutes, max, because all that needs done is my hair getting wet to undo the possibility of bad hair day.

2. Wear white shorts, white shirt, white sneakers. No, I won't be playing tennis. I just love wearing all white on a Saturday morning.

3. Go to a nearby jeweler to buy battery for my dead diver's watch. No, I don't dive, or like the watch I'll be dead too. I can barely swim. If I were at a beach wearing diver's watch and a tee that says "South Beach Life Guard" (which happens to be one of my favorite shirts), don't waste precious moments by waving at me frantically when you're being eaten away by rip current. Don't judge a person by his shirt. Or wristwatch.

4. Drive my Mom to the nearest CVS Pharmacy. She complained of bad back the other day and I gave her two strips of my Salonpas. She swore that the strips were the best thing I had given her in her life. Actually she didn't say that. I'm just hearing things.

5. Go to Borders to utilize my 20% coupon. I will buy this book which, based on the first few pages, is the most engaging I will read since Coetzee's Waiting For The Barbarians. It's called Mating, by Norman Rush.

6. Eat sushi at Sushi Rock, or anywhere that serves good fish. My mom loves fish but please, said she, cook it! She will watch me eat sushi.

7. Buy a bag of tennis balls at Sports Authority. Wilson. #4.

8. Drive mom back home. She needs to eat, too.

9. Go to Regal Cinema and watch The Departed AND The Last King of Scotland. I love Martin Scorsese and Forest Whitaker, man.

10. Go home and call some dudette.

This Saturday rocks!