LET'S DO A MEDITATION, FORGET DA HESITATION

Noong panahon ng Hapon, bale asa 1st year college ako, may nagsubstitute prof sa aming Philo 101 class na expert daw sa Oriental Mysticism (taga Misamis Oriental ata sha). Sabi ni Prof. Kumag, "Uh, class, I will teach you how to properly meditate, and then we'll do some mass hypnosis." "Woweeeeee!!!", sigaw ng mga kaklase kong baliw dahil syempre bagong hilatsa sa aming pandinig ang meditation con hypnosis, sanay kasi kami sa If A is B and B is C, then A is C. As in.

Kelangan daw magaang ang aming kaluluwa bago simulan ang hipnotismo, masaya ang pakiramdam para effective ang exercise. Syempre medyo cynical ako, tanong ko sa katabi ko, "Ano kaya ang binabalak ni Prof. Kumag pag hypnotized na tayo, mass rape?" "Ay, ang saya", sagot niya.

Tinuro ni Prof. K ang procedure. Umupo daw ng erect na parang Grade I, o kaya parang yung mga bata sa MTV video ng Another Brick in the Wall ng Pink Floyd, tas ilagay daw ang dalawang kamay (o tatlo kung meron kang extra) sa hita, tas magmula sa dulo - meaning magmula sa daliri ng paa - e unti-unting pakalmahin ang sarili paitaas. Tapos, calculated breathing, at ang pinaka-crucial e mag-isip daw kami ng mga bagay na kaiga-igaya.

Ganun nga ang tripping namin, pinatay pa ang ilaw, sinara ang pinto, at tapos nun e all systems go na kami sa step towards our unbearable lightness of being idiots: Mga nakapikit, humihinga ng malalim, at punong puno ng concentration kahit manaka-naka e nakaririnig kami ng kakatwang huni mula sa kaklase naming me hika.

Andun kami sa aming respective modes ng biglang me sumigaw sa likod na row (yung pinaka-death row, o row ng mga hunghang, as opposed to the front row na row ng mga matatalino, o mga hearing-impaired, o mga downright sipsip. Nasa gitnang row ako, row ng mga wishy-washy, row ng mga inherently e walang alituntunin sa buhay.) E di sumigaw nga ang isang Hung (as in William Hung-hang), tili nya, "Aiiiiee, naninigas ang mga paa koh!!!" Ayun, natigil ang exercise, balik lahat kami sa reality mode, asar na asar kami sa pangyayaring di-inaasahan. Sinubukan naming ulitin ang mediteyshen eklavu pero di na namin magawa dahil natatawa na ang lahat pag naiisip ang pagtitili ni Hung na parang kinikitil na bayawak.

After the session, tinanong ako nung isa pang Hung. "C, ano tinitrip mo habang nagmemeditate tayo?" "E sino pa", sabi ko, "di si Lorna Tolentino". "Lintak!", sabat nya, "pareho tayoh!" Nagsurvey tuloy kami sa kaklase naming lalaki ng aming "object/subject" of concentration pursuant to the suggestion na "mag-isip ng mga bagay na kaiga-igaya".

Results of survey with 0 margin of error:

Lorna T - 40%
Bo Derek - 30%
Farrah Fawcett - 25%
Chanda Romero (?!) - 3%
John Holmes (??!!) - 2%

Ayus. Anuman ang nais alamin o gawin ni Kumag e nasa kanya na yun pero ang naging mas mahalaga sa amin ay ang results ng sarili naming stydy, We therefore concluded na sa mga teenager na kalalakihan, katumbas ng meditation ang kalibugan.

Eto ngayon. Tipong may strong basis ang survey namin, hindi lang pala sa klase naming mga inutil totoo ang resulta kundi pati na rin sa Orders of the faitful, o ha.

Ipaliliwanag ko next time. In the meantime, magmemeditate muna akow.