BROKEBACK MOUNTAIN, ISANG PAGSUSURI

Yung nasa isip siguro nung isang mamang nag-walk out sa sine, Brokeback Mountain, Isang Pagsosoli - as in soli bayad. Di ata nakayanan ng kanyang macho image ang masidhing paglalaplapan nina Heath Ledger (as Ennis) at Jake G (di ko alam ang spelling, as Jack) sa loob at labas na kanilang tent, sa anino ng Brokeback Mountain, kaya nagpasya na lang sya na mag-walk out strike. Cowboy siguro yung mama. Baka me guilty feelings, wehehe, naalala yung panahong nilalaplap nya yung kabayo nya. Bestial! Bestial!

Ang pa-macho image na to ang dahilan kung bakit may kalabuan na manalo sa Oscar ang BB Mt. May pagka-macho image kasi ang Oscar, kaya nga Oscar ang tawag at hindi, uhmm, Sylvia. Pero kay Ang Lee, sa isang artist, wala na sigurong papantay sa feedback na, men, yung gawa mo moved people (literally, from their seat outta da moviehouse).

Matindi si Ang Lee. Para syang poet; he has such a deep understanding of human emotions. Ang lupit. Dapat ipangalan sa kanya Ang Lu. (Malimit nagiging korni din ako kaya ang Chinese name ko ata e Ang Kor. Chinese ba o Cambodian? Ang Kor, What?!)

Anlakas ng chemistry ng dalawang bida. Yin and yang ang kabadingan nila. Secretive si Ennis, almost aloof, open naman si Jake (kaya sa unang tagpo ng laplapan, sabi siguro ni Ennis under his breath, C'mon Jack, open your ass, brother.)

Pero naguluhan ako. Dun sa short story ni Annie Proulx, pahapyaw na pinaliwanag ang maaaring development ni Jack into a bading nung ihian sya ng tatay nya dahil pirming naglalawa ang kubeta nila sa pasala-salang pag-ihi nya. Sa sine, wala. Walang clue ang mga tao, na maaaring intention talaga ni Lee na iconvey yung message na pwedeng mahalina ang isang tao sa ka-gender nya without being gay. "I'm not no queer", sabi ni Ennis. "Me neither", sagot ni Jake matapos silang magniig.

Parang ganto siguro. Nasa bus stop ka, malalim ang gabi at wala pa ang bus. Malakas ang ulan. Sa bus stop merong isa pang tao. Bale kayong dalawa lang. Sa sitwasyon na yun, anlakas siguro ng connect ninyo sa isat-isa. Para kayong no-name allies.

Sa BB Mt., sa gitna ng napakalawak na valley, si Ennis at Jack lang ang tao, ang kasama nila e daan-daang tupa. Anak ng tupa, sabi ni Ennis, boring dito ne, pokpokin na lang kata.

May flashback sa pelikula na bata pa si Ennis at pinakita ng tatay nya sa kanya ang bangkay ng isang pinatay na koboy na bading, para bang sinasabi sa kanyang murang isip, Beware iho, never ever na maging bading ka kasi koboy ka, eto kasasapitin mo otherwise. Ang pagkaalam ni Ennis, tatay nya ang mismong pumatay dun sa bading. Kaya nung ikwento nung asawa ni Jack kay Ennis na namatay si Jack dahil sumabog ang gulong at tumama ang rim sa mukha nito, ang nasa isip ni Ennis e yung eksena kung paano pinatay yung bading na koboy nung bata sya. In other words, hindi sya naniniwala na aksidente ang kinamatay ni Jack. Pinatay ito (at sa storya ni Proulx na may slight hint sa pelikula, ang pagkabasa ko e parang suspetsa nya yung tatay mismo ni Jack ang jack-ass na killer. Kumbaga, parehong bading-killers ang mga tatay nila).

Eniwehey, ang galing nung isang contrast sa pelikula. Mayaman ang napangasawa si Jake kaya parang sunud-sunuran lang sya sa byenan nyang lalaki. Minsan kumakain sila, nanonood ang anak ni Jake ng tv. Pinagalitan ng nanay (asawa ni Jake). Pinatay ni Jake ang tv. Dahil spoiled sa lolo (tatay nung asawa ni Jake), binuksan ni Lolo ang tv. Pinatay ni Jake. Binuksan ni Lolo. Nagalit si Jake, This is my son, this is my house, you are my guest, so you just sit down! Napangiti ang asawa nya dahil parang nagpakalalaki na ang asawa nya. Wehehe, e yun yung panahon na matindi na ang kabadingan ni Jake.

Sabi nila, ang BB Mt. daw e gay movie for straight people. Unfair, unfair. Tingin ko nga, di dapat tagurian itong gay movie. It's just a freakin lovely movie.

Sige nood kayo at lalakad muna ako ne.

Awowoooo-woo-woo (parang indian).